Ölüyorum Cocuk
ölüyorum çocukseneler biter ben unutmam inan
söz verme aklımda kalıyor ağaçlar kurur, yıkılır dağlar,
yıkar beni ihanet
yeniden kurarım dünyayı hesap sorarım çocuk
yangın sonrası is içindeyim
narın ince izindeyim görsen tanıyamazsın
kaçıncı kattaydı benim evim
ruhumu atarken / aç kollarını tut çocuk
ellerim acıyor
paslı demir edasıyla üşüyorum
yağmur namerdin cebinde birikiyor
zehir attılar düşlerime kuruyorlar çocuk
çizdiğim her resimde bir eksik kalıyor
kahkahalar ağır ağır gözlerden akıyor
anlamıyor musun
hayatı kare kare bölüşüyorlar çocuk
sular bulutlara çekildi, bulutlar gölgede
uzaktan gelen ses rengini kaybetti
kar dün gece diz boyunu geçti kalbime dayandı
susuz yaza toprak bu günden yas tutuyor çocuk
namlu güneşe nişanlı
insanoğlu kendini sevemedi / bas tetiğe
göbek bağını koparmaya bu kadar heves etme
analar gök kubbeyi deldi çocuk
her akşam ölüm haberi / yoruldum
aklımda çekiyorum bütün fünyeleri
sınır ötesinde bir yer
dibimde mayın patlıyor, ölüyorum çocuk
nevim karahan - İzmir